Sacred Music Festival. 4th Concert. Adorno Quartet

The seven last words of Christ

Οι Επτά Τελευταίοι Λόγοι του Χριστού

Φραντς Γιόζεφ Χάυντν (1732–1809): Οι Επτά Τελευταίοι Λόγοι του Σωτήρος μας επί του Σταυρού, Hob. XX/1B (έκδοση για κουαρτέτο εγχόρδων)

Παραγγελία του 1786 για τη λειτουργία της Μεγάλης Παρασκευής στο Ορατόριο de la Santa Cueva στο Κάδιθ, οΦραντς Γιόζεφ Χάυντν (1732–1809) κλήθηκε να συνθέσει ένα μουσικό σχόλιο διαλογιστικού χαρακτήρα, το οποίο θαεναλλασσόταν με στοχασμούς πάνω στους Επτά Τελευταίους Λόγους που αποδίδονται στον Χριστό επάνω στονσταυρό. Η ατμόσφαιρα ήταν βαθιά συγκινητική: το ορατόριο, σκεπασμένο με μαύρα υφάσματα και φωτισμένο μόνοαπό μία κεντρική λυχνία, φιλοξενούσε μια τελετή ανάμεσα σε ιεροπραξία και εσωτερική περισυλλογή, όπου κάθεφράση συνοδευόταν από μουσική απάντηση.

Ο Χάυντν αρχικά συνέθεσε μια συμφωνική εκδοχή, που εκδόθηκε το 1787, αποτελούμενη από επτά Adagio, πλαισιωμένα από μία επιβλητική Εισαγωγή και ολοκληρωμένα με ένα Terremoto [Σεισμός] σε Presto. Την ίδια χρονιάετοίμασε και μία μεταγραφή για κουαρτέτο εγχόρδων—η μορφή με την οποία το έργο ερμηνεύεται συχνότερα έωςσήμερα. Με την έγκριση του εκδότη Αρταρία, ο ίδιος ο Χάυντν φρόντισε να τυπωθεί το λατινικό κείμενο των Λόγωνκάτω από το μέρος του πρώτου βιολιού, ώστε ο εκτελεστής να έχει πάντοτε επίγνωση του πνευματικού περιεχομένουκάθε φράσης.

Η τυπική δομή του κουαρτέτου είναι η εξής:

1.     Εισαγωγή (Maestoso και Adagio) σε Ρε ελάσσονα

2.     Σονάτα Ι (Largo) σε Σι ύφεση μείζονα – Pater, dimitte illis, quia nesciunt quid faciunt

3.     Σονάτα ΙΙ (Grave e cantabile) σε Ντο ελάσσονα – Hodie mecum eris in Paradiso

4.     Σονάτα ΙΙΙ (Grave) σε Μι μείζονα – Mulier, ecce filius tuus

5.     Σονάτα IV (Largo) σε Φα ελάσσονα – Deus meus, Deus meus, utquid dereliquisti me?

6.     Σονάτα V (Adagio) σε Λα μείζονα – Sitio

7.     Σονάτα VI (Lento) σε Σολ ελάσσονα – Consummatum est

8.     Σονάτα VII (Largo) σε Μι ύφεση μείζονα – In manus tuas, Domine, commendo spiritum meum

9.     Σεισμός (Presto e con tutta la forza) σε Ντο ελάσσονα 

- - -

Franz Joseph Haydn (1732-1809): The Seven Last Words of Our Saviour on the Cross, Hob. XX/1B (version for string quartet) 

Commissioned in 1786 for the Good Friday liturgy at the Oratorio de la Santa Cueva in Cádiz, Franz Joseph Haydn (1732–1809) was asked to compose a meditative musical commentary alternating with reflections on the Seven Last Words attributed to Christ on the cross. The setting was profoundly evocative: the oratory, darkened by black drapes and lit only by a central lamp, hosted a ceremony suspended between sacred ritual and introspection, in which each phrase was followed by a musical response. Haydn originally produced an orchestral version, published in 1787, which comprised seven Adagios framed by a solemn Introduction and concluded with a Terremoto [Earthquake] in Presto. In the same year, he prepared a reduction for string quartet—the form in which the work is still most frequently performed. With the approval of the publisher Artaria, Haydn himself arranged for the Latin text of the sayings to be printed beneath the first violin part, so that the performer would remain aware of the spiritual content of each phrase. The formal structure of the quartet is as follows:

1. Introduction (Maestoso and Adagio) in D minor

2. Sonata I (Largo) in B-flat major – Pater, dimitte illis, quia nesciunt quid faciunt

3. Sonata II (Grave e cantabile) in C minor – Hodie mecum eris in Paradiso

4. Sonata III (Grave) in E major – Mulier, ecce filius tuus

5. Sonata IV (Largo) in F minor – Deus meus, Deus meus, utquid dereliquisti me?

6. Sonata V (Adagio) in A major – Sitio

7. Sonata VI (Lento) in G minor – Consummatum est

8. Sonata VII (Largo) in E-flat major – In manus tuas, Domine, commendo spiritum meum

9. Terremoto (Presto e con tutta la forza) in C minor

Federico Foglizzo